URAZY SPORTOWE W GOLFIE
Golf jest dyscypliną sportową indywidualną, nie dochodzi w niej do bezpośredniego kontaktu z przeciwnikiem, jak np. w koszykówce czy piłce nożnej, które to dyscypliny w znacznie większym stopniu narażają na urazy. A jednak również w tym spokojnym i eleganckim sporcie zdarzają się kontuzje.
W golfie najczęściej mamy do czynienia z urazami i kontuzjami związanymi z przeciążeniem. W obrębie obręczy barkowej zdarzają się przeciążeniowe zespoły bólowe mięśni z towarzyszącymi mikrourazami i naderwaniami włókienek mięśniowych. Bólom barku towarzyszy wtedy, czasami znaczne, ograniczenie ruchomości w stawie. Dłużej trwający proces może doprowadzić do tzw. barku zamrożonego, którego leczenie jest długo-trwałe.
Stosunkowo często występują dolegliwości określane jako „łokieć golfisty” lub „łokieć tenisisty”. Wbrew zwyczajowej nazwie na „łokieć golfisty” nie uskarżają się wyłącznie miłośnicy golfa, a „łokieć tenisisty” nie jest zarezerwowany dla uprawiających tenis. Oba te schorzenia spowodowane są krócej lub dłużej trwającym przeciążeniem pewnych grup mięśni przedramienia. Przeciążenie doprowadza do odczynu zapalnego w miejscu przyczepu danej grupy mięśni (wewnętrznej części łokcia w „łokciu golfisty” lub bocznej części łokcia w „łokciu tenisisty”). Są to uciążliwe kontuzje, ponieważ nawracają, jeżeli kończyna górna nadal poddawana jest nadmiernym obciążeniom.
U golfistów dość często mamy do czynienia także z bólami kręgosłupa, ponieważ przy grze wykonuje się ruchy polegające na skręcie i rotacji tułowia – rodzaj ruchów dla kręgosłupa bardzo niepożądanych. Skręty tułowia, zwłaszcza gwałtowne, mogą wywołać silny zespół bólowy kręgosłupa, czasami z promieniowaniem bólu do kończyny dolnej (tzw. rwa kulszowa). Na wystąpienie tego typu dolegliwości szczególnie narażeni są zawodnicy, u których istnieją już w kręgosłupie zmiany zwyrodnieniowe, zwłaszcza jeżeli towarzyszy im dyskopatia. Istnieje także niebezpieczeństwo naciągnięcia mięśni przykręgosłupowych, co objawia się silnym bólem pleców.
Jeszcze jedną grupą urazów są urazy aparatu stawowego (skręcenia, zwichnięcia, uszkodzenie więzadeł) dotyczące stawów nadgarstkowych, skokowych i kolanowych. Przebiegają one z ostrym bólem, obrzękiem, czasem krwiakiem i znacznym upośledzeniem funkcji danego stawu.
Najważniejszą rolę w leczeniu tych wszystkich urazów odgrywa rehabilitacja. Dobrze dobrane zabiegi fizykoterapii wraz z prawidłowo przeprowadzonymi ćwiczeniami pozwalają usunąć dolegliwości. W przeciwnym wypadku mogą się one ciągnąć wiele tygodni. Najskuteczniejszymi zabiegami w leczeniu urazów są: krioterapia, pole magnetyczne, laser, ultradźwięki, elektroterapia, masaże, a ćwiczenia wspierają nowoczesne metody: terapia manualna lub kinesiotaping. Leczenie farmakologiczne (stosowane w postaci maści, żeli, tabletek) jest leczeniem wspomagającym.
